Śladami Alaryka

Zdobycie Rzymu przez Wizygotów

Brosza wizygocka, V w., Muzea Kapitolińskie

W 403 roku odbył się w Rzymie ostatni wielki tryumf. Cesarz Honoriusz celebrował zwycięstwo nad Wizygotami. Za rydwanem, na którym wieziono spętaną łańcuchami figurę wodza Alaryka, szła jego żona.
Po sześciu latach Wizygoci tryumfowali nad Rzymem.

Germańskie plemiona Gotów wywodziły się z nadbałtyckich terenów dzisiejszego polskiego Pomorza. Pod naporem Hunów przemieścili się na wschodnie tereny dzisiejszej Ukrainy, gdzie w III wieku wyodrębniło się plemię nazwane przez Kasjodora Wizygotami.
Kiedy w 271 roku cesarz Aurelian wycofał rzymskie wojska z Dacji, ich miejsce zajęli Wizygoci, wkraczając tym samym do historii Imperium Rzymskiego. Cesarz Teodozjusz (379-395) przyznał Wizygotom status foederatów - osadników i sprzymierzeńców. Po śmierci Teodozjusza, który podzielił imperium pomiędzy swych synów na Wschodnie (Arkadiusz) i Zachodnie (Honoriusz), porozumienie zostało zerwane. Wizygoci pod wodzą króla Alaryka, przekroczyli Dunaj, w krótkim czasie zajęli Bałkany, Grecję i zagrozili Konstantynopolowi. Od tego momentu stanli się atutem w politycznych rozgrywkach na obu cesarskich dworach.

W roku 401 Wizygoci przemieścili się na terytoria Cesarstwa zachodniorzymskiego i przeszli przez Alpy. Dwa razy byli zwyciężeni i zmuszeni do odwrotu. W 408 roku doszli do Rzymu, który wtedy okupił się złotem, srebrem, tkaninami, pieprzem i czterdziestoma tysiącami niewolników. Rok później Alaryk ponownie stanął pod Rzymem i ustanowił własnego imperatora, z którym ruszył na podbój cesarskiej siedziby w Rawennie. Pertraktacje zostały zerwane przez Honoriusza i Alaryk po raz trzeci ruszył na Rzym.

Wizygoci stanęli wokół murów obronnych miasta. Zająwszy port, odcięli aprowizację. Na nic się zdały gocko-rzymskie poselstwa do Rawenny. W noc 24 sierpnia 410 roku odziani w zwierzęce skóry barbarzyńcy Alaryka przez bramę Salaria wdarli się do kolebki cywilizacji, miasta Scypionów, Katona, Cezara i Hadriana. Przez trzy dni fala pożarów, grabieży i mordów toczyła się przez miasto. Jednakże, będąc chrześcijanami, Wizygoci oszczędzili kościoły, tak jak za pierwszym razem nie tknęli znajdujących się za murami bazylik św. Piotra i św. Pawła.
Po raz pierwszy od 800 lat, od cząsu najazdu Galów Brennusa, Rzym został złamany.

Miasto zostało szybko odbudowane, ale ograbione z wszelkich dóbr, opuszczone przez mieszkańców, więcej się nie podniosło. Od czasów Dioklecjana (284-305) Rzym nie był już realną stolicą imperium. Pozostawał jednak jego symbolem. Upadek Rzymu oznaczał koniec Cesarstwa zachodniorzymskiego, który formalnie zostanie przypieczętowany w roku 476.

Trasa spaceru

Co zobaczyć:

• Mury Aureliana
• Willa Salustiusza
• Kwirynał
• Forum Romanum
• Forum Wespazjana
• Awentyn
• Bazylika św. Jana na Lateranie
• Bazylika św. Piotra