Bazylika św. Sabiny
Wnętrze kościoła
Wnętrze kościoła |
Via Pietro D'Illiria, 1
Godziny otwarcia:
wt - so: 08.00 – 19.00; ni - pn: 12.00 – 19.00)
Bazylika św. Sabiny na Awentynie należy do najstarszych kościołów Rzymu. Powstała w V wieku w miejscu, gdzie, być może, znajdował się rodzinny pałac rzymskiej matrony, męczennicy, której nosi imię. Niewiele jednak z tego okresu pozostało. Na początku XX wieku Bazylika została poddana gruntownej konserwacji i "oczyszczona" ze wszystkich śladów, jakie półtora tysiąca lat pozostawiło na jej ścianach. Dzisiejszy wygląd kościoła daje jasne wyobrażenie o pełnym dostojeństwa surowym pięknie wczesnochrześcijańskich świątyń. Z pierwotnej dekoracji na wewnętrznej ścianie fasady pozostał fragment mozaiki, która pierwotnie obiegała całe wnętrze - na niebieskim tle złotymi literami są zapisane imiona fundatora bazyliki Piotra z Ilirii i papieża Celestyna. Od starożytności trwają również dzielące wnętrze na trzy nawy kolumny o wyrafinowanej roboty kapitelach oraz marmurowe intarsje nad łukami. Zaś szesnastowieczny fresk T. Zuccari w apsydzie jest kopią mozaikowego oryginału.
W XIII wieku papież Honoriusz III podarował kościół wraz z przyległą twierdzą św. Dominikowi Guzmánowi dla jego zakonu. Tu w 1221 roku św. Dominik osobiście obłóczył apostołów północnej Europy - św. Jacka i bł. Czesława Odrowążów. Ten fakt uwieczniają freski F. Zuccari w Kaplicy św. Jacka w prawej nawie kościoła.Prawdziwym skarbem Bazyliki św. Sabiny jest główny portal. Na drewnianych, płaskorzeźbionych drzwiach z V wieku, pomiędzy nowo i starotestamentowymi scenami, znajduje się pierwsze przedstawienie Ukrzyżowania Chrystusa. Naprzeciwko, przez małe okienko wychodzące na wirydarz konwentu widoczne jest pomarańczowe drzewko - potomek pierwszej w Italii pomarańczy posadzonej jeszcze przez samego św. Dominika.
Każdego roku papież uczestniczy w liturgii Środy Popielcowej w Bazylice św. Sabiny, jest ona bowiem pierwszym z 44 rzymskich wielkopostnych kościołów stacyjnych.