Foro Italico

Obelisk MUSSOLINI DUX przed Stadionem Olimpijskim

(Stadio Olimpico
  Viale dei Gladiatori)

Foro Italico - Forum Italii - to rozciągający się na 400 ha kompleks zabudowań sportowych zbudowany w latach 1928-32 według projektu architekta Enrico Del Debbio. Powstał w ramach programu propagandowego Mussoliniego, kładącego wielki nacisk na krzewienie kultury fizycznej. Był pomyślany jako obszar przeznaczony do imprez sportowych i zarazem manifestacji propagandowych reżimu faszystowskiego. W intencji Mussoliniego, którego imieniem był pierwotnie nazwany, miał być "największym, najoryginalniejszym i najdoskonalszym kompleksem, jaki w dziedzinie wychowania fizycznego był pomyślany i zrealizowany na świecie", co w dużej mierze znalazło spełnienie. Jest elegancki i pięknie położony pomiędzy Tybrem i wzgórzem Monte Mario, połączony z lewobrzeżną częścią miasta trzyprzęsłowym łukowym mostem Duca d'Aosta. Wizualne centrum kompleksu stanowi wznoszący się u wejścia marmurowy obelisk z napisem MUSSOLINI DUX, zainaugurowany z okazji dziesięciolecia marszu na Rzym. Budowa Foro Italico została przedsięwzięta z wielkim rozmachem z myślą o olimpiadzie planowanej na rok 1944, która się nie odbyła.

Kompleks obejmuje budynki Akademii Wychowania Fizycznego i siedzibę Włoskiego Komitetu Olimpijskiego, piękny stadion lekkoatletyczny - Stadio dei Marmi (Stadion Marmurów), wielofunkcyjny Stadio Olimpico, stadion pływacki (5 basenów) i stadion tenisowy (14 kortów).

Stadio dei Marmi

Całość jest znakomitym przykładem urbanistyki i architektury włoskiej okresu międzywojennego przepojonej inspiracjami i symboliką epoki Rzymu imperialnego. Sześćdziesiąt kolosalnych figur atletów różnych dyscyplin, okalających Stadio dei Marmi stanowi autentyczne muzeum rzeźby początków XX wieku. Rzeźby były wkonane przez artystów, takich jak Francesco Messina czy Attilio Selva. Nie mniej reprezentatywne są tysiące metrów kwadratowych czarno-białych mozaik zdobiących aleje i place, których autorami byli m. in. Gino Severini i Angelo Canevari. Inspirowane starożytnymi mozaikami, przedstawiają symbole i sceny z historii faszyzmu jako dziedzica potęgi Rzymu cesarskiego.

Po wojnie budynki Foro Italico były wykorzystywane jako kwatera główna wojsk wyzwoleńczych. Z okazji Roku Świętego 1950 przeobrażono je w domy noclegowe dla pielgrzymów.
W latach 50-tych kompleks został znacznie rozbudowany w perspektywie Olimpiady 1960 roku.

Stadion Olimpico

Stadion Olimpijski, zwany wówczas Stadionem Cyprysów, stanowił część pierwotnego kompleksu. Po raz pierwszy był przebudowany w 1953 i odtąd jest nazywany Olimpijskim. Po raz ostatni - z okazji Mistrzostw Świata w piłce nożnej w 1990 roku. Jest to stadion drużyn A.S. Roma i S.S. Lazio oraz Włoskiej Narodowej Rugby. Gości mecze Pucharu Włoch, Puchar Sześciu Narodów a także należące do najbardziej prestiżowych zawody lekkoatletyczne Golden Gala, ponieważ posiada również bieżnię lekkoatletyczną. Jest jedynym włoskim stadionem kategorii Elite w rankingu UEFA, dzięki czemu mogą tam być rozgrywane finały Champions League i Europa League. Jest wyposażony w 71 tysięcy krytych miejsc, co stanowi go drugim co do wielkości stadionem we Włoszech i czternastym w Europie. Boisko ma wymiary 105x68 m.
Oprócz imprez sportowych gości także liczne koncerty i inne imprezy artystyczne.

Stadion można zwiedzać. Trasa zwiedzania przewiduje między innymi wstęp na stadion przejściem zarezerwowanym dla piłkarzy, wizytę w szatniach oraz wejście na murawę. Sala trofeów przypomina sukcesy A.S. Romy i S.S. Lazio.
Tour pomyślany jest również jako przypomnienie wielkiej historii kompleksu od olimpiady 1960, poprzez mistrzostwa świata (1987) i Europy w lekkiej atletyce (1974), mistrzostwa świata w piłce nożnej (1990) po mistrzostwa w lekkiej atletyce 2024 roku.
Aplikacja do telefonu dodatkowo pozwoli wirtualnie przeżyć najważniejsze momenty imprez, jakie odbyły się na Olimpico.